Η
εμπορική διακίνηση
της κεραμικής παραγωγής ήταν τα παλαιότερα χρόνια εξαιρετικά δύσκολη εξαιτίας της έλλειψης τροχοφόρων οχημάτων. Πράγματι οι Ενετοί και οι Τούρκοι κατακτητές απέφευγαν συστηματικά τη δημιουργία οδικού δικτύου στην Κρήτη, πιθανότατα για την αποφυγή ταχείας μετακίνησης σε άμαξες από μακρινές περιοχές, του συνεχώς εξεγειρόμενου πλήθους των κατοίκων της υπαίθρου. Επί 700 χρόνια, οι μεταφορές γίνονταν με υποζύγια, μέσω μονοπατιών που ήταν λιθόστρωτα. Οι αγγειοπλάστες φόρτωναν τα κεραμικά τους αποκλειστικά σε γαϊδούρια, γιατί είναι ήρεμα και αργά ζώα και αποφεύγεται ο κίνδυνος αλληλοσύγκρουσης του φορτίου από απότομες και ισχυρές κινήσεις που προκαλούν τα μουλάρια και τα άλογα στη μετακίνηση τους.
Οι μετακινήσεις φορτίων γίνονταν στα περιφερειακά χωριά. Οι κεραμιστές απέφευγαν τις μεγάλες αποστάσεις που έπαιρναν πολύ χρόνο και όπου μπορούσαν φόρτωναν τα αγγεία σε ψαράδικα σκάφη για τη μεταφορά μέσω θαλάσσης. Η συναλλαγή γίνονταν σπανιότατα με χρήμα και κατά το πλείστον υπό μορφή ανταλλάγματος με είδη διατροφής.
|
