Εάν το σπίτι έχει όροφο, το δάπεδο από φαρδιές τάβλες στηρίζεται σε σειρά μικρών δοκών. Η ξύλινη σκάλα είναι εσωτερική, ενώ το δάπεδο του ισογείου είναι πάντα από πατημένο χώμα. Τα χωρίσματα δεν είναι κτιστά αλλά όταν υπάρχουν αποτελούνται από τάβλες και μια πόρτα που δεν έφταναν ποτέ ως το ταβάνι.
Τα ανοίγματα στο ισόγειο είναι λιγοστά λόγω ασφάλειας και πάντα με ισχυρά κάγκελα. Τα εύπορα σπίτια έχουν ένα μεγάλο και βαθύ τζάκι, ενώ τα φτωχικά μια γωνιακή μικρή εστία.
Τα κύρια κουφώματα, όπως αυλόπορτες και πόρτες εισόδου έχουν ιδιαίτερα περιποιημένη κατασκευή και διάκοσμο σε σχέση με τη λιτότητα της υπόλοιπης οικοδομής. Τα παντζούρια των παραθύρων ανοίγουν εσωτερικά στο ισόγειο εξαιτίας της προστατευτικής σιδεριάς και εξωτερικά στον όροφο. Η κατασκευή τους είναι πολύ απλή σε σχέση με τις πόρτες.
Αξιοσημείωτη είναι η απουσία τζαμιών στα Κρητικά σπίτια της επαρχίας, ακόμα και στα ορεινά χωριά όπου ο χειμώνας είναι δριμύς. Ίσως αυτή η οικονομία στα παραθυρόφυλλα οφείλεται στη συνήθεια που έχουν οι Κρητικοί να ανοίγουν το πρωί πόρτες και παράθυρα, όλο το χρόνο, ανεξάρτητα από τον καιρό. Τα σπίτια είναι αερισμένα αλλά πολύ δροσερά το χειμώνα, χωρίς αυτό να ενοχλεί τους κατοίκους.
Οι πόρτες και τα παράθυρα στηρίζονται βέβαια σε ειδικά μάσκουλα και μεταλλικές αντηρίδες. Υπάρχουν πολλά είδη κλειδαριών καθώς και λαβές για τις πόρτες.
Η ΕΠΙΠΛΩΣΗ
Είναι από την τουρκοκρατία και εντεύθεν εξαιρετικά λιτή. Αποτελείται από καθιστικά έπιπλα όπως καρέκλες, πολυθρόνες και καναπέδες, χαρακτηριστικά μιας παλιάς βυζαντινής παράδοσης, καρεκλάκια και σκαμνιά. Τα αποθηκευτικά έπιπλα αποτελούν οι ξυλόγλυπτες κασέλες και τα μεγάλα μπαούλα, οι ντουλάπες και οι πιατοθήκες.
Τα τραπέζια και τα κρεβάτια είναι στοιχειώδους κατασκευής γιατί δεν φαίνονται, εφ’ όσον σκεπάζονται από διακοσμητικά υφάσματα.
| 
